As desterradas

“… ha querer que lle mandemos cen varas de pano de Albeos. A xente vai por aí falando do bo que é o pano de Albeos e igual xa lle meteron cobiza. Iso no caso de que sexa ela quen escribe, que ultimamente en Castela hai quen di qe manda máis o rei de Aragón que a raíña Xoana“.

“SOR EINÉS: Ai! Tamén unha vez Pero Madruga entrou polas armas nas nosas terras de Ventosela. O Conde de Caminha sempre foi moi amigo de comer do alleo e despois tivo que encargar misas de desagravio para ser perdoado“.

“ABADESA: Por aí fóra as palabras lévaas o vento. Dentro do mosteiro quedan facendo eco por entre as paredes. Non quero que veña traendo contos de linguas murmuradoras.

ANDREA: Non, señora.

ABADESA: E tampouco quero que esqueza que está nunha casa de moito recollemento e que non queremos que o pecado entre aquí.

ANDREA: Non, madre abadesa, por min non ha ser, se Noso Señor o quere.

ABADESA: Ha querer. O caso é que queira vostede”.